Na ok. 500 g twarogu
Przygotowanie: 3-4 dni (cały proces)

Przepis na domowy twaróg – składniki:

  • 5 litrów mleka niepasteryzowanego (może być z mlekomatu lub ze sklepu – mleko 3,2-proc., niepasteryzowane)

Jak zrobić domowy twaróg:

1. Pięć litrów dobrego wiejskiego mleka wlewamy do szklanego słoja lub garnka, przykrywamy lnianą ściereczką, odstawiamy w ciepłe miejsce.

2. Po kilku godzinach zbieramy śmietanę, która utworzy się na wierzchu – śmietana szybko gorzknieje i jeśli zostałaby na mleku, zmieniłaby jego smak (śmietanę można wykorzystać np. do zupy).

3. Mleko zostawiamy na 3-4 dni, w tym czasie go nie mieszamy.

4. Kiedy mleko skiśnie, zsiądzie się, delikatnie przelewamy je do garnka. Gotujemy kilkanaście minut do pół godziny na niewielkim ogniu (temperatura nie może przekroczyć 30-35 stopni). Musimy bardzo uważać, żeby nie zagotować ani nie przegrzać mleka, bo twaróg się nie uda! W trakcie podgrzewania możemy bardzo delikatnie zamieszać mleko w garnku, tak żeby skrzep się łączył, a serwatka oddzielała.

Serwatka
Czytaj także:
Serwatka - nie wylewaj, wypij!

5. W momencie gdy serwatka się dobrze oddzieli, przelewamy całość przez sitko o bardzo małych oczkach (dodatkowo możemy je wyścielić gazą lub tetrową pieluszką). Odstawiamy do odcieknięcia na 2-3 godziny. Teraz twaróg możemy od razu zjeść.

6. Jeśli chcemy przechowywać go dłużej, gazę lub pieluszkę należy zawiązać i powiesić jeszcze na jakiś czas do odcieknięcia (w ten sposób pozbywamy się z sera serwatki). Możemy obciążyć lub przycisnąć zawiniątko z serem czymś ciężkim, serwatka łatwiej wypłynie, a twaróg będzie miał bardziej płaski kształt.

Rady dla domowych serowarów

  • Jeśli chcemy zrobić słodki twaróg, ser należy przygotować w dniu, w którym mleko się skwasiło (czyli po 3-4 dniach od zebrania śmietany). Twaróg będzie tym kwaśniejszy, im później będzie zrobiony – licząc od momentu, kiedy mleko zakwasiło się i zgęstniało.
  • Domowej roboty twaróg jest najsmaczniejszy przez 2-3 dni po przyrządzeniu. Oczywiście możemy przechowywać go dłużej. Wtedy wierzch twarogu lekko solimy, owijamy go szczelnie pergaminem i odkładamy na dolną półkę lodówki. Co 2-3 dni pergamin zmieniamy. W tym czasie twaróg stanie się bardziej mazisty, kwaśny i powoli zacznie gliwieć. Wtedy przed użyciem trzeba zdrapać nożem wierzchnią warstwę. Twaróg po tygodniowym leżakowaniu w lodówce będzie idealny do ruskich pierogów.
  • Zgliwiały twaróg możemy także rozgrzać w rondelku z masłem, dodać kminek lub inne ulubione zioła. Stopionej masy używamy np. do zupy serowej.
  • Twaróg można mrozić i wykorzystywać, gdy będzie nam potrzebny.
  • Możemy go również ususzyć: lekko osolony twaróg (może być z dodatkiem ulubionych ziół), formujemy w kształt tradycyjnego klinka, czyli gomółki (owalny ze zwężającym się końcem), owijamy kawałkiem lnu i wieszamy w suchym, przewiewnym miejscu. Po kilkunastu tygodniach, a nawet 6 miesiącach, uzyskamy twaróg suszony, który możemy ścierać, kruszyć, podsmażać. A także jeść jako przekąskę, dodawać do zup, klusek.
  • Twaróg może mieć różną zawartość tłuszczu i wówczas dzielimy go na: chudy, półtłusty, tłusty. Twaróg półtłusty najlepiej nadaje się do przygotowania past, kremów i sernika. Twaróg chudy jest najbardziej kruchy. Sprawdza się w potrawach z makaronem i w sałatkach.

Przepisy i porady: Joanna Jakubiuk
Tekst pierwotnie ukazał się w Magazynie Kuchnia 06.04.2018