Nie wszyscy wiedzą, że ta wytwarzana z nasion gryki kasza dostępna jest w dwóch wariantach: prażonym i nieprażonym. Pierwszy jest dużo bardziej popularny i wyrazisty, zarówno pod względem intensywnego smaku, jak i orzechowej barwy. Drugi, łagodniejszy, powstaje z niepalonych ziaren, stąd jego kremowa barwa. Oba rodzaje doskonale współgrają z mięsnymi daniami, zawiesistymi sosami, grzybami i warzywami. Świetnie też sprawdzą się jako baza farszu do naleśników, pierogów lub na przykład, jako wypełnienie zapiekanych papryk.

Kasza gryczana polecana jest szczególnie osobom, które powinny ograniczyć spożycie glutenu oraz cukrzykom, ponieważ cechują ją wysoka zawartość błonnika, niski indeks glikemiczny oraz odpowiedzialny za prawidłowe działanie insuliny D-chiro-inozytol (jeden z izomerów inozytolu). Jest ona również cennym źródłem białka roślinnego zbliżonego właściwościami do białek pochodzących z roślin strączkowych (jest ono cenniejsze niż białko zbożowe, ze względu na lepszą przyswajalność). Kasza gryczana zawiera stosunkowo duże ilości krzemu, dzięki czemu korzystnie wpływa na układ moczowy, sercowo-naczyniowy, a także na kondycję kości i stawów.

Jednak istnieją przypadki, w których kaszy gryczanej należy unikać. Należą do nich: problemy z niewydolnością nerek oraz choroby wrzodowe żołądka i dwunastnicy.

Autor: http://www.wygodnadieta.pl/

Żółta, biała, szara czy czerwona? Kasza jaglana wytwarzana z ziarna prosa ma wiele rodzajów, choć żółta odmiana jest zdecydowanie najbardziej popularna. Za sprawą niezliczonych przepisów na jej zastosowanie stała się najpopularniejszą kaszą internetu oraz modnych, nowoczesnych restauracji. Oprócz swojego zastosowania przy daniach obiadowych, potrafi bardzo smacznie urozmaicić także śniadania - wspaniale smakuje na przykład z prażonymi owocami. Nadaje się także do przyrządzania deserów, w tym nawet lodów!

Kasza jaglana nie zawiera glutenu, dlatego może być stosowana przez chorych na celiakię. Ponadto jest świetnym źródłem żelaza, a więc wyjątkowo chętnie powinny ją spożywać kobiety w ciąży i karmiące piersią. Wśród przeciwwskazań wymienia się niedoczynność tarczycy, jednak nawet osoby cierpiące na tę przypadłość, nie muszą jej całkowicie eliminować, a jedynie ograniczyć spożycie do jednego dania w tygodniu.

Kasza jaglana bogata jest również w witaminy z grupy B oraz lecytynę - składniki warunkujące lepszą pamięć i koncentrację. Spożywanie tej kaszy wspomaga również usuwanie nadmiaru śluzu z organizmu, co jest szczególnie korzystne przy problemach dróg oddechowych.

Dzielimy ją na trzy rodzaje: pęczak, perłową i łamaną (nazywaną też wiejską). Ta ostatnia, choć w przeciwieństwie do kaszy pęczak jest rozdrobniona, nie podlega polerowaniu, dzięki czemu zachowuje więcej składników odżywczych. Kasza jęczmienna doskonale smakuje w zupach, gołąbkach czy zapiekankach.

Ten rodzaj kaszy jest bezcenny dla osób pragnących obniżyć cholesterol w swojej diecie. Udowodniono, że zawarty w jęczmieniu glukan (rozpuszczalny błonnik) znacząco zmniejsza stężenie złego cholesterolu we krwi. Kasza jęczmienna bogata jest również w liczne przeciwutleniacze (m.in. proantocyjanidyny, katechiny oraz kwas felurowy), dzięki czemu spożywanie jej spowalnia procesy starzenia organizmu. Powinny jej z kolei unikać osoby chorujące na celiakię.

Drobna, żółta kasza produkowana z ziarna kukurydzy. W Polsce podawana jest głównie jako dodatek w diecie niemowląt. W rzeczywistości sprawdzi się także w dużo bardziej wymagających, a nawet wytwornych daniach. Dzięki swojemu rozdrobnieniu, w niektórych potrawach można użyć jej zamiast mąki: zdrowo i smacznie zagęści zupy oraz sosy, będzie również dobrą bazą dla oryginalnych placków, klusek, a nawet chleba.

Kasza jest lekkostrawna i nie zawiera glutenu, dlatego w diecie niemowląt pojawia się już na początku piątego miesiąca. Może być spożywana przez chorych na celiakię oraz osoby z problemami przewodu pokarmowego.

Kukurydza, a tym samym kasza przygotowana z jej ziaren, jest cennym źródłem witamin: E, A oraz z grupy B, a także składników mineralnych, takich jak potas, fosfor, magnez czy siarka. Zawiera ona również selen będący jednym z najsilniejszych przeciwutleniaczy. Pierwiastek ten jest powszechnie stosowany w profilaktyce nowotworowej. Kasza kukurydziana dzięki zawartości antyoksydantów zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów oraz dba o zachowanie młodości skóry.

Kuskus faktycznie jest znacznie bliższy makaronowi niż kaszy. Powstaje z twardej pszenicy durum poprzez granulację mąki. Kuskus dzięki prostocie przygotowania jest wybawieniem, gdy nie mamy czasu i pomysłu na obiad. Doskonale sprawdzi się jako składnik nie tylko dań wytrawnych, ale i słodkich. Jest doskonałą bazą na sałatki.

Kuskus posiada dużo białka i węglowodanów, jest za to ubogi w błonnik i tłuszcz, dlatego jest pomocny przy konieczności stosowania lekkostrawnej diety i problemach związanych z układem pokarmowym: chorobach wątroby i dróg żółciowych, a także wrzodów żołądka i dwunastnicy. Kuskusu jednak nie powinni spożywać chorzy na celiakię.

Warto pamiętać, że na rynku obecny jest również kuskus razowy - znacznie bogatszy we wszelkie składniki odżywcze.

Kaszę mannę znają wszyscy, niektórzy uwielbiają jej wspomnienie z dzieciństwa, inni wzdrygają się na myśl o mlecznych zupach. Kasza manna jest dostępna w sklepach pod różnymi postaciami, na przykład jako błyskawiczna lub razowa. Jako deser sprawdzi się podana z owocami lub kakao, ale także jako składnik pysznego kremu do ciast. Warto jednak pamiętać, że zastosowanie kaszy manny nie ogranicza się do słodkich dań - wypróbuj jej właściwości przygotowując także gołąbki, kluski, zupy czy faszerowane warzywa.

Grysik manny zawiera mniej składników mineralnych i witamin niż inne kasze, aczkolwiek nie oznacza to że jest ich zupełnie pozbawiony. Kasza manna dostarcza naszemu organizmowi kwasu foliowego, magnezu, żelaza oraz jako jedna z niewielu kasz - jodu. Jednak jej główną zaletą jest lekkostrawność, dlatego poleca się ją osobom cierpiącym na choroby przewodu pokarmowego (w tym biegunki). Do diety dzieci wprowadza się ją jako jeden z pierwszych produktów w 5-6 miesiącu życia. Tego rodzaju kaszy powinny unikać osoby pragnące zrzucić kilka dodatkowych kilogramów, chorzy na celiakię oraz osoby cierpiący na hemoroidy i zaparcia.

Jak sama nazwa wskazuje, wytwarza się ją z ziarna owsa. Mimo, że jest pełna wartości odżywczych, w naszym kraju najczęściej podajemy ją... zwierzętom. A przecież ma tyle wspaniałych, kuchennych zastosowań! Można jej używać do zagęszczania potraw, przy robieniu kotletów lub pulpetów, a także na słodko z owocami.

Podobnie jak kasza jęczmienna zawiera - glukan, który wyrównuje gospodarkę hormonalną i lipidową. Ponieważ kasza owsiana jest bogata w błonnik, ułatwia perystaltykę jelit oraz wypróżnianie się. Spożywanie produktów owsianych obniża wchłanianie tłuszczu i cholesterolu oraz wykazuje działanie przeciwnowotworowe. Ze względu na możliwe zanieczyszczenie glutenem, nie powinny jej spożywać osoby chore na celiakię.

Jak wiele gustów, tak wiele kasz. Jeżeli ktoś powie, że ich nie lubi, to znaczy, że po prostu nie odkrył jeszcze swojego faworyta. Dlatego zacznij eksperymentować z kaszami, zaproś je na swój stół i... smacznego! Przed Tobą wspaniała uczta!

Autor: http://www.wygodnadieta.pl/