Nazwa espresso nie ma związku z szybkością przygotowania, jak niektórzy mylnie sądzą. Pochodzi od włoskiego słowa espressivo - wyrazisty, wyraźny. Jest to najczystszy destylat ziaren kawy, dosłowne ich esencja. Powstaje dzięki wielkiej precyzji oraz idealnej równowadze pomiędzy grubością zmielonych ziaren, temperaturą i ciśnieniem wody.

Zaparzanie espresso przebiega następująco: strumień gorącej wody w temperaturze 88°-93°C przepływa pod ciśnieniem 9-10 barów przez sitko, w którym jest dokładnie 7 g odpowiednio zmielonej i ubitej kawy. Idealne espresso parzy się około 25 sekund, w tym czasie powstaje nie więcej niż 30 ml skoncentrowanego naparu.

Stworzenie maszyny, która była w stanie zaparzyć kawę w ten sposób trwało wiele lat i wymagało zaawansowania technicznego. Kluczowy był tutaj rozwój maszyn parowych. W XIX wieku picie kawy stało się niezwykle popularne w Europie, a kawiarnie kwitły na całym kontynencie. Jednak czas parzenia był bardzo długi. Klienci czekali nawet do pięciu minut na jedną filiżankę. Przedsiębiorcy, by skrócić czas oczekiwania, zaczęli badać możliwości wykorzystania maszyn parowych do parzenia kawy.

Fot. Wikimedia commons, Patent Angelo Moriondo - parowy ekspres do kawy

W tym czasie powstawały niezliczone patenty i prototypy ekspresu. Pomysł na maszynę i metodę parzenia, które zbliżyły nas do idealnego espresso przypisuje się Angelo Moriondo.

We wczesnych latach XX wieku mediolański producent Luigi Bezzera wprowadził kilka usprawnień do wynalazku Moriondo. Miedzy innymi opracował sposób na pojedyncze espresso, gdzie zaparzony napar lał się bezpośrednio do filiżanki. Model ten był jednak konstrukcją opartą na przepływie pary i wody, co prowadziło do smakowych zmian ekstraktu.

W 1903  Desiderio Pavoni odkupił patent od Bezzera i poprawił wiele aspektów projektu. Bezzera i Pavoni wspólnie stworzyli pierwszy ekspres do kawy, który Pavoni nazwał "Ideale". I już w 1906 podczas światowej wystawy w Mediolanie, panowie po raz pierwszy zaprezentowali światu "cafee espresso".

Pierwszy ekspres do kawy "Ideale"

Inspirująca podróż do Mediolanu

W Mediolanie obowiązkowym lokalem do odwiedzenia jest "Zucca in Galleria", bar założony w 1867 przez Gaspare Campari. Było to ulubione miejsce Giuseppe Verdiego oraz Arturo Toscaniniego - zatrzymywali się tam po występie w La Scali. Dudovich i Carra często przebywali tam, aż do świtu, a król Włoch Hubert I uważał, że serwują tam najlepszą kawę w Mediolanie.

Bar znajduje się w centrum miasta w arkadach Galerii Vittorio Emanuele II - jednego z najbardziej niezwykłych budynków w całych Włoszech. Z okien kawiarni można podziwiać słynną katedrę Duomo.

Fot. www.caffemiani.it

Zucca in Galleria

Adres:

Galleria Vittorio Emanuele, Piazza Duomo

Cova to jedna z najstarszych mediolańskich kawiarni. Założył ją w 1817 r. Antonio Cova, żołnierz armii Napoleona.

Od samego początku kawiarnia była miejscem spotkań śmietanki towarzyskiej i do dziś cieszy się ogromnym uznaniem. Można tam spotkać wielu znanych ludzi, aktorów, modeliki, celebrytów.

Kawiarnię Cova znajdziecie w Mediolanie tuż przy Piazza Duomo, a także dzięki franczyzie na całym świecie, nawet w Szanghaju.

Cova

Adres:

Via Montenapoleone, 8

Kawiarnia Sant Ambroeus stała się miejscem spotkań ludzi kultury w czasach "Belle Epoque". W 1936 roku dwóch mistrzów cukiernictwa, którzy swoje umiejętności doskonalili w Paryżu i Mediolanie, zdecydowało się otworzyć lokal w odległości spaceru od teatru "La Scala".

Do dziś kawiarnia cieszy się ogromnym powodzeniem. Gości przyciągają doskonałe bombonierki, ciasteczka, oryginalne panettone i lody.

Fot. www. santambroeusmilano.it

Sant Ambroeus

Adres:

Corso Matteotti, 7